Jak powstaje wysokiej jakości wełna?

Cała historia wysokiej jakości materiałów zaczyna się od owczej wełny. Australia i Nowa Zelandia słyną z najlepszej wełny na świecie i są obecnie jednym z czołowych importerów tego surowca. Od czego zależy dobra jakość wełny? Być może zabrzmi to banalnie, ale od szczęścia owiec. Dobrze odżywiona, zadowolona owca obrasta w lepszej jakości wełnę. Australijskie wzgórza mają idealny klimat i stałą „dostawę” świeżej, zielonej trawy.

Raz w roku, z początkiem ciepłych miesięcy owce są gromadzone i strzyżone. Jedna owca daje ok. 3-4 kg wełny rocznie, choć trzeba mieć na uwadze, że więcej nie zawsze oznacza lepiej (przynajmniej w tym przypadku). Surowa wełna jest starannie selekcjonowana, grupowa i pakowana w specjalne tobołki. W takiej formie jest wysyłana do fabryki.

Na tym etapie surowa wełna zawiera jeszcze brud, pot, lanolinę i inne zanieczyszczenia. By się ich pozbyć należy dokładnie umyć i wyczesać wełnę. W ten sposób uzyskujemy czystą wełnę o ładnym, białym kolorze.

W ten fazie włókna są ponownie czesane i nadaje się im niewielkiego skrętu, produkt na tym etapie nazywamy fachowo „niedoprzędem”.

Generalnie, chodzi o wytworzenie przędzy z niedoprzędu. Niedoprzęd jest skręcany i rozciągany, tak by zmniejszyć średnicę włókien. Podczas tego procesu wełna ma tendencję do skręcania się, by temu zapobiec stosowana jest para wodna.

Nadawanie barwy włóknom może odbywać się na różnych etapach produkcji, jednak najczęściej spotykane są trzy poniższe.

• Barwienie niedoprzędu – bardzo czasochłonne i wymaga zaawansowanych umiejętności i wiedzy, ale pozwala na osiągnięcie fantastycznego efektu „przestrzenności” barwy.
• Barwienie przędzy – najczęściej używana do barwienia wełny przeznaczonej na wzorzyste materiały (paski, kratkę, itp.)
• Barwienie materiału – proces barwienia odbywa się po utkaniu materiału, zanim powstanie
  z niego produkt ostateczny.

To bardzo żmudny proces wymagający olbrzymiej precyzji. Pogrupowane włókna nawija się na osnowę, która następnie jest przygotowywana do nałożenia na krosno. Błąd w nakładaniu nawet 1 z 1000 włókien skutkuje odrzuceniem całego nawoju.

Nawój osnowy jest nakładany na krosno. Włókna osnowy są układane odpowiednio dla pożądanego wzoru (wyżej lub niżej), natomiast wątek przechodzi przez nie błyskawicznie w jedną i drugą stronę pod kątem 90oC.

W zależności od docelowego przeznaczenia materiału, jego wykończenie może wyglądać inaczej. Na przykład tkaniny na zimę są prane w ciepłej wodzie, by były bardziej zbite i przez to cieplejsze. Istnieje wiele metod na wykańczanie tkanin, ale stanowią one temat na oddzielny artykuł.

Kiedy materiał jest gotowy następuje jego dokładne sprawdzenie. To jedyna część produkcji, w której nie pomogą maszyny. Doświadczeni pracownicy swoim eksperckim okiem, przy pomocy lup sprawdzają splot każdej belki materiału i (jeśli to możliwe) ręcznie poprawiają niedoskonałości.