„Włókna kukurydziane są przyjazną środowisku alternatywą dla włókien syntetycznych. Używa się ich nie tylko w procesie produkcji odzieży, ale i w przemyśle geotekstylnym oraz tekstyliów domowych.” tłumaczy Renuka Tejaswini. Wyjaśniony także został proces pozyskiwania włókien, ich zalety oraz szeroki zakres zastosowania.
Czego wymaga proces produkcji?
Przez wiele lat enzymy takie jak amylaza, pozyskiwana głównie z ekstraktu słodowego, były używane w procesach wymagających zastosowania cząsteczek skrobi, w celu ich efektywnego usunięcia lub zmniejszenia ich objętości w produkcie końcowym.
Ta ekonomiczna i efektywna metoda biotechnologiczna znalazła swoje zastosowanie w procesie wytwarzania nowych materiałów w przemyśle tekstylnym. Produkt ten pochodzi z kukurydzy i stanowi zamiennik dla włókien syntetycznych.

Kwas mlekowy, który pojawia się jako produkt podczas fermentacji, powoduje wytrącenie włókien kukurydzianych. Nie są one niestety możliwe do wytrącenia naturalnie, gdyż wymagają ingerencji przemiany chemicznej. Są natomiast odnawialne i wolne od produktów ropopochodnych.
Czym są włókna kukurydziane?
Przędza kukurydziana jest wytworzona przez człowieka i posiadaja wiele cech naturalnych włókien, takich jak bawełna czy wełna.

Produkcja polimerów kukurydzianych wymaga procesu fermentacji, destylacji oraz polimeryzacji dekstrozy słodowej. Po fermentacji cukrów, produkty przechodzą w formę polimeru o wysokiej wydajności – polilaktyd. Może on być w dalszym procesie zmieniony we włókna kukurydziane lub uprzędzony.
Produkcja i użycie tych włókien zmniejsza zanieczyszczenie i ilość wytwarzanych gazów cieplarnianych.