Czy pajęcza sieć jest silniejsza od Kevlaru?

Jak powszechnie wiadomo większości z nas, jedwab to naturalne włókno pochodzące od jedwabników, które są ćmami. Jest ono znane na całym świecie dzięki swej delikatności oraz wysokiemu połyskowi. Kojarzone jest przed wszystkim z przepychem oraz luksusem. Ale czy jedwabniki to jedyne naturalne źródło jedwabiu? Otóż nie! Jest także inne źródło, w pełni naturalne.

Jedwab jest włóknem białkowym odzwierzęcym, zbieranym w procesie hodowli jedwabników morwowych lub dębowych po określonym czasie. Pozyskuje się go z kokonów larw. Jedwab oraz metody jego pozyskiwania były już znane w czasach starożytnych Chin. Obecnie także znana jest metoda wykorzystująca specyficzny gatunek pająków – dokładniej samice z gatunku Nephila. Charakteryzują się one złotym odwłokiem oraz złotym kolorem sieci, którą produkują w swoich gruczołach.

Aby włókna były zdatne do wykorzystywania w przemyśle, muszą spełniać szereg wymagań. Przede wszystkim muszą zachowywać swoje właściwości, takie jak odporność na zrywanie, elastyczność, połysk czy też odkształcenie. Jedwab jedwabnikowy jest znany w przemyśle od tysięcy lat i sławny jest głównie przez swój wysoki połysk oraz miękkość wyrobów. Jednakże jedwab pajęczy także może być świetnym przykładem bardzo obiecującego włókna. Jest bardzo rozciągliwy – można go rozciągnąć nawet do 40% jego oryginalnej długości! Włókno to jest także bardzo silne i odporne na zrywanie. Porównując produkty wykonane z pajęczej nici zostało udowodnione, że materiał ten jest silniejszy od stali i twardszy od Kevlaru, z którego wykonuje się kamizelki kuloodporne. Porównanie podstawowych parametrów materiałów można znaleźć w tabelce poniżej:

Pajęczy jedwab może wytrzymać bardzo duże naprężenia. Kiedy w sieć pająka uderzy ptak lub owad, musi ona zachować swoje pierwotne właściwości, inaczej może ulec zerwaniu. To właśnie ta cecha, która jest tak kluczowa dla przemysłu, warunkuje to, że włókno pajęcze może być wykorzystywane w produkcji narzędzi ochronnych oraz wyrobów odpornych na ostrzał, nie wspominając już o wytwarzaniu ochronnej odzieży wojskowej. Dzięki swoim prawie nadnaturalnym właściwościom, jak na przykład wysoki połysk, siła oraz elastyczność, jest to włókno obecnie bardzo pożądane w przemyśle nie tylko tekstylnym, ale także wojskowym czy nawet komercyjnym.